《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
挺有意思的，音乐也好，有带出氛围。遇到另一个空间里更有吸引力的老公也很玩味
温馨小品系，原声带70s 80s味道好棒，周末下午看一部这种电影确实让人feel good
一位人生导师，帮你度过那黑暗和无助的时刻。
对了，你之前已经差点被杀两次了，你很难说服自己被人开枪这事儿这只是可能。
就想杀人有时也没有理由一样
本以为是函馆风光宣传片，没想到是北海道情感自闭片，也算是他们的一个特点啦。东出昌大整天演这种精神躁郁症，别哪天自己也进去了。ps 跑得还没我快呢
每年一问：国内出版社什么时候能出版佐藤泰志的小说？
小成本，故事编的还差点意思，中间悬念丢失的比较多，没法坚持看到最后。
如果我可以出院就好了，如果一直跑能够解决就好了，如果人可以刚好接得住苦与爱就好了
东出昌大人很烂，但演技是真的闪光（但是他人很烂
blue那部我就觉得东出会演戏了，夜以继日和唐田明明烂透。
其实平平淡淡，家人健康平安就是最大的幸福吧。
其实是不太好了，因为大家已经拍过很多这种了，这就是毫无创新换了个场景而已，所以实在称不上还行
看看风景蛮好。东出都不用演吧，感觉他平时就这状态，道歉发布会上也是如此
人与人之间，并不是只要把话说清楚，就可以做到相互理解的。甚至很多时候，根本讲不明白或是无法言语。普通人如此，正常关系如此，更何况内心孤僻和精神抑郁的人。电影的主题便是在话这样一种力不从心的现实和无奈，十分消极丧气，但又主张着多一份的委婉体恤跟轻柔鼓励。 * 尽管演员的表现足足加分不少，无奈影片其余工作有些逊色，有点可惜。
以及很难不觉影射 东出事出之后制作组都太故意啦😂 诚心取笑 蛮乐😏
看到了自己，仿佛再往哪里踏一步，就会成为的样子
某天女主和儿子在江边玩的时候另一个女主拿枪指着这女主，炸入口之后平行并未结束，而是造成穿越更加频繁和无规律
非常好。同样是一个生命不能承受之轻的故事，喜欢镜头里轻轻浅浅的沉默。静谧的观影过程令人回到了《幻之光》。
虽然人物过渡有些生硬，人格转换不太自然，但是已经很不错了，要是结尾再改一下可能会再升华
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
