《三竹》根据真实故事改编，讲述了七个正处于少年时期的学生为了逃离三竹这个乡下，不惜以身试法吸食毒品。他们的老师并没有放弃他们，反而教导他们，并给他们机会让他们证明自己的存在价值和生命意义。
----------------------------------------------
ท่ามกลางปัญหายาเสพติดที่แพร่ระบาดอย่างหนักไปทั่วทุกท้องที่ของประเทศ รวมถึงชุมชนเล็ก ๆ อย่างอำเภอสามชุก เด็กนักเรียน 7 คน ที่ชีวิตกำลังอยู่ในวัยสดใส สนุกสนาน มีความฝันและความรัก แต่วันนี้พวกเขาต่างต้องเผชิญกับปัญหา โดยแต่ละคนไม่สามารถหาทางออกได้ ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์ พวกเขากำลังตกนรกทั้งเป็นด้วยการถลำลึกไปกับวังวนของยาเสพติด สังคมรุมประณามเด็กที่กำลังหลงทาง ครูธรรมดาคนหนึ่งกล้าที่จะลุกขึ้นประกาศกับสังคมว่าเด็กทั้ง 7 เป็นเพียงเหยื่อของความเสื่อมในสังคมเท่านั้น ครูผู้นี้ได้ ต่อสู้เคียงข้าง และพยายามเข้าถึงปัญหาของเด็กแต่ละคน ด้วยความเชื่อมั่นว่าจะนำพาเด็กทั้ง 7 คนลุกขึ้นยืนได้ใหม่อีกครั้ง
นี่ คือการตีแผ่เรื่องจริงในซอกมุมเล็ก ๆ มุมหนึ่งในสังคมไทย ของครูกับลูกศิษย์อีก 7 คน ที่ปลุกกระแสชุมชนให้ลุกฮือขึ้นมาต่อสู้กับปัญหายาเสพติดอย่างจริงจัง เนื่องจากพิษภัยของมันนั้นมหาศาลนัก นอกจากทำให้ผู้เสพได้รับความทุกข์ทรมานแล้ว ยังเป็นที่มาของการก่ออาชญากรรมขั้นรุนแรงด้วย
“有其父必有其子”，我指的是原著，嘻嘻……
镜头语言的瑰丽让人无法越过每一帧，故事的走向落到男性的集体死亡，对女性来说孩子是最好的缅怀和反讽，或者说和解。男性对莫来说太轻了，母亲是全部。
#NYFF59#据Penelope说早在《All About My Mother》的宣传时期阿尔莫多瓦就跟她讲过整个故事的构思了，这么多年了还能把当初的idea拍出来也是很厉害。用女主想要挖掘在内战时被处决的曾祖父的坟墓引出母亲与下一代传承的点子蛮有意思的，孩子认亲就跟发掘坟墓一样是对历史的追寻和closure，内核是一脉相承的。而女主与另一位母亲Ana的故事又是特别的阿尔莫多瓦，感情浓烈，让人想到了Julieta。Penelope的表现很不错啊，奥提有望。
简直是沉浸式密室逃脱，主角在被害孩子鬼魂的帮助以及自己的努力下逃出生天，最后逃脱戏很刺激。
命运抽你脸时，你得用力抽回去，文艺作品都这样，现实是，躺平吧。伊桑霍克好肥
7.4 情节剧的部分已不再尖锐甚至变得寻常，阿莫多瓦将落笔点转向了对西班牙黑暗年代的回望，故事的契机摇身而变为故事的核心，是母辈的口口相传让罪恶的历史得以重建天日，从而与周遭达成和解并终止悲伤的“平行”，迎来女性的时代，在曾被掩埋的骸骨的瞩目之下。
“看看我们的历史,决定好你要站那一边.”
不太行，drama部分和拔高部分有点割裂，结尾显得有点莫名其妙。但是女主真的好看，配色真的好看。
其实挺好的题材，却到后面匆匆结束，前半部分和后半部分像两个完全不相连的故事。这不太像阿莫多瓦一贯的水准。
虽然是阿莫多瓦，即便是看调度、看美术陈设都很享受，可实在是个让人提不起兴致的故事，个体和国家的两条线也没有很好的融合，更显狗血。
我只一味地向前走
不是也不可能是生涯最佳，但触及政治和历史还是第一次，“历史拒绝沉默”。喜欢这样的电影。
太狗血了，整个故事的收束点放在一个合理又奇怪的位置，重要的事件突然让位给了某种深层又隐晦的表达，其中消失的男性和四处在寻找的男性并没有足够的阴影，好像在表现女性力量或同情女性，实际上又没有聚焦在这里
看片中的拍照戏联想到「安东尼奥尼《放大》」，而后两孕妇在医院待产的情节+片名《平行母亲》不禁让我担心发生类似「是枝裕和《如父如子》」那样抱错孩子的情况，结果“一念成谶”。然而阿莫多瓦并没有选择就此问题将矛盾冲突复杂化，而是做了一些减法，如：缩短故事时间长度、设计巧合让两个母亲再次相遇乃至逐渐发展成同性伴侣关系、安排意外死掉一个小孩但并未让两个母亲就此展开争夺女儿的撕逼剧情，…… 对比之下，个人感觉还是《如父如子》的故事更现实更有深度更让我青睐。★★★☆
虽说看得出阿莫多瓦是想用平行母亲婴儿呼唤这个曲折情节来以小见大投影出祖先血脉不可磨灭的历史，但似乎并没有很好地结合。
全靠通灵走剧情和jump scare来吓人还是有点无聊。妹妹最后戳泪点！
情節劇與考古學紀錄（控訴）的不兼容。所以同樣的劇本，換了導演的名號，真的還會有這麼多好評嗎
老年的佩德罗·阿莫多瓦 风格变平和了。但对于母亲还是有种执念的，还加入了一些关于历史的思考。虽然故事有些平淡，但阿莫多瓦的镜头依然充满人文关怀
包罗万象的母性引申出女性的多重具象，再跨界开讲国家历史和民族过往。有野心，但不成功，有断裂硬接感。
母亲/孩子的关系是阿莫多瓦电影中的交叉主题之一。这次他构建了一个紧张、凄美的情节剧，情节又被铭刻在历史背景中。电影最后突然升华为谈论过去而不是未来，谈论历史而不是角色，让一位单身母亲融合了私人、民族和家庭的宏观上来了。
Copyright © 2015-2023 All Rights Reserved
